اسرار کاوش

شاید این موضوع به راحتی قابل توضیح باشد. مومیایی‌ها بدن‌هایی هستند که بیش از حد معمول نگهداری شده‌اند و این ماجرا باعث ترس بسیاری از ما می‌شود.

مصر مرکز مومیایی

بسیاری از مومیایی‌های معروف اهل مصر هستند. مصریان قدیم بسیاری از بزرگان خود را به روش مومیایی نگه داشته و دنیا را در تعجب و حتی شگفتی گذاشته‌اند. در طول 200 سال گذشته مومیایی‌های بسیاری توسط دانشمندان و محققان در مصر مورد بررسی قرار گرفته‌اند و تلاش برای یافتن تعداد بیشتر آنها به خصوص در مصر هنوز هم ادامه دارد.

اینکه در مورد مومیایی‌ها اطلاعات بیشتری بدست آوریم در شناخت زندگی انسان‌های قدیم کمک زیادی به ما می‌کند. با مطالعه روی مومیایی‌ها دانشمندان اطلاعات زیادی بدست آورده‌اند که برایشان بسیار قیمتی است.

مومیایی چیست؟
مومیایی به بدن فردی گفته می‌شود که سال‌های سال قبل جان خود را از دست داده است اما بدنش به شکل نادری سالم مانده است. معمولا وقتی انسانی جان خود را از دست می دهد به دست طبیعت سپرده می‌شود و خیلی زود تنها اسکلتی از وی باقی می‌ماند.

تبدیل شدن بدن به چند استخوان و یا در واقع همان اسکلت مدت زمان زیادی وقت نمی‌خواهد. چرخه طبیعت به شکلی طراحی شده است که بدن خیلی زود به خاطر باکتری‌های موجود در هوا تجریه می‌شود.

 تنها اگر محیطی که بدن بی‌جان انسان در آنجا قرار گرفته خشک باشد این اتفاق دیرتر می‌افتد. زیرا باکتری برای زنده ماندن و تولید مثل کردن به هوا و گرما احتیاج دارد و بنابراین در هوای مرطوب بدن زودتر از هم پاشیده می‌شود.

حال اگر شرایط هوا سرد و یا خشک باشد و اکسیژن کافی وجود نداشته باشد باکتری‌ها نمی‌توانند به درستی زندگی کنند و آن زمان است که بدن می‌تواند هزاران سال تا حدی سالم بماند.

این توضیح در واقع همه آنچه است که باید در مورد چگونگی سالم ماندن بدن در مومیایی‌ها دانست. آنها با نرسیدن اکسیژن به بدن و در نتیجه زنده نماندن باکتریها سالم مانده‌اند.

نمونه بسیار مشهود این سالم بودن اجساد نمونه‌ای است که سال 1991 توسط کوهنوردان ایتالیایی در آلپ پیدا شد. بدن فردی که 5300 سال قبل جان سپرده بود به خاطر سرمای شدید و وجود برف تا حد بسیار زیادی سالم مانده بود. این مومایی با سلامتش توانست رازهای بسیاری را برای محققان اروپایی در مورد زندگی گذشتگان فاش کند.

مومیایی‌های کشف شده در بیابان "تاکلیمکان"  هم توانستند رازهای زیادی را در مورد زندگی افراد کهن که در این منطقه زندگی می‌کردند روشن سازند. وجود خالکوبی‌های مشابه در مورد مومیایی‌های آسیایی و اروپایی فرضیه‌های بسیاری را برای محققان مهیا کرده است که برای کشف آنها هنوز تحقیقات ادامه دارد.

مومیایی مصری
مومیایی شدن انسان‌ها در 3000 سال قبل در مصر آغاز شد. مصریها در ابتدا اجساد بستگان خود را با تعداد کمی از متعلقاتشان داخل شنهای بسیار گرم قرار می‌دادند اما پس از سالها تصمیم گرفتند آنها را با قرار دادن در جعبه هایی به شکل تابوت بهتر نگهداری کنند.

 اما این کار برای آنها جوابگو نبود زیرا آنها می‌خواستند عزیزانشان را هر طور که شده به شکلی نگهداری کنند که به اسکلت تبدیل نشوند و اینجا بود که دانشمندان مصری وارد کار شدند.

در اوایل کار مومیایی کردن، اجساد در پارچه‌هایی پیچیده می‌شدند که هوا به سختی وارد آنها میشد و شکل انسان را کامل به خود می‌گرفت. این کار در روزهای اول مرگ به نظر درست می‌رسید و نظر را تامین می‌کرد اما پس از گذشت زمان این اجساد هم به خاطر وارد شدن باکتری‌ها خیلی زود به اسکلت تبدیل می‌شدند و باقی نمی‌ماندند.

پس راه جدیدی برای نگهداری آنها پیشنهاد شد. آنها اجساد عزیزان و بزرگان خود را در کنار رود نیل می‌بردند و به خوبی شستشو می‌دادند تا به اصطلاح آنها را برای زندگی آینده آماده کنند. سپس این اجساد به خانه مومیایی برده می‌شدند تا راه جدید که کشف شده بود روی آنها پیاده شود.

افراد مومیایی می‌شوند
برای اینکه جسد فردی سالم بماند و باکتری‌ها دیرتر به سراغ او بروند راهی که به نظر مصریان رسید آن بود که ارگانهای داخلی بدن افراد را خارج کنند. آنها مغز و دیگر ارگانها را از بدن خارج می‌کردند زیرا ظاهرا معتقد بودند که افراد در زندگی بعد از مرگ خود احتیاجی به آنها ندارند.

بقیه ارگانها بدن به جز کلیه‌ها از بدن خارج می‌شدند. قلب افراد مرده در بدن‌ها باقی می ماند زیرا آنها تصور می‌کردند که همه احساسات و عواطف و تفکر فرد توسط قلبش صورت می‌پذیرد و به همین دلیل قلب نیز در بدن باقی می‌ماند.

پس از شستشوی دوباره بدن افردی که تمام ارگانها بدنشان را از دست داده بودند آنها آماده مومیایی شدن می‌شدند. بدن این افراد ابتدا با پودری به نام "ناترون" پوشیده می‌شد. این پودر را مصری‌های قدیم از ترکیبات سدیم در سواحل نیل بدست آورده بودند . این ماده باعث جذب بالای رطوبت می‌شد و می‌توانست بدن را بدون آنکه تغییری در رنگ و شکل پوست ایجاد کندخشک کند.

بدن افراد برای مدت 35 تا 40 روز آغشته به این پودر باقی می‌ماند تا به طور کامل خشک شود. در این مدت یک نفر باید به طور متوالی از جسد مراقبت می‌کرد زیرا بوی شدید ناشی از آن می‌توانست توجه لاشخورها  را به خود جلب کند و مومیایی را به خطر بیندازد.

بعد از این مدت، جسد به خانه "تمیز سازی" منتقل می‌شد. در این خانه، داخل بدن هم با "ناترون" پر شده و بدن به مرکز "باند پیچی" منتقل می‌شد.

باندپیچی شدن اجساد کار بسیار مهمی بود که برای مدت دست کم یک یا دو هفته به طول می‌انجامید. افراد ثروتمند برای این کار مقدار بسیار زیاد پارچه "لینن" را به مومیایی‌سازها می‌دادند تا اجسادشان را در آنها بپیچند.

آنها برای باند پیچی کردن اجساد ابتدا از دستها و و پاها شروع می‌کردند و همه نقاط را به خوبی پوشش می‌دادند. وقتی همه جای بدن به خوبی جداگانه باندپیچی می‌شد نوبت به باند بستن به تمامی بدن می‌رسید. انها با استفاده از چسبهای قوی باندها را به شکلی می‌چسباندند تا از بدن جدا نشود و به اصطلاح هوا به بدن نرسد.

چرا باند پیچی؟
علت اینکه مصریان اجساد را برای مومیایی شدن باند پیچی می‌کردند، نرسیدن رطوبت به اجساد برای تخریب نشدن، شکل دادن به آنها شبیه انسانها و در نهایت جلوگیری از متلاشی شدن بود.

پس از باندپیچی شدن نوبت به گذاشتن آنها در تابوت می‌رسید. صورت مومیایی‌ها با ماسکهای متنوع پوشانده می‌شدند و در تابوت قرار می‌گرفتند و این زمان بود که دیگر مومیایی حاضر بود.

دیگر مومیایی‌های قدیمی:
گرچه مصری‌ها سابقه‌دار ترین و متبحرترین افراد در ساخت مومیایی‌ها هستند اما در جوامع دیگر نیز مومیایی ساخته می‌شده است.

تحقیقات نشان می‌دهد که در شمال شیلی قبل از مصری‌ها اجساد مومیایی می‌شدند که قدیمی‌ترین مومیایی‌ها را تشکیل می‌دهند.

در آمریکای جنوبی و پرو و چین نیز مومیایی‌های بسیاری کشف شده‌اند که رازهای بسیاری را گشوده‌اند.

مومیایی‌های جدید:
در قرن 19 و 20 علاقه به مومیایی شدن گسترش یافت. اینکه اجساد به شیوه مصری‌ها مومیایی شوند مورد تعجیب و شگفتی همگان قرار گرفت و افراد بسیاری نیز درخواست مومیایی شدن کردند.

جدیدترین و معروفترین مومیایی‌ها "ولادیمیر لنین" انقلابی روسیه است. لنین در سال 1924 درگذشت و همان زمان تحت تاثیر کشف چندین مقبره مصریان قدیم بود به همین خاطر دستور مومیایی شدن او در کرملین صادر شد.

موادی که به بدن لنین زده شده همچنان توسط روسهای به عنوان راز نگه داشته شده است اما این مواد به شکلی انتخاب شدند که "لنین" حتی مایع‌های بدنش را هم از دست نداد و کاملا سالم ماند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

در دوران باستان مصری ها روشی برای نگه داری از اجساد خود داشتند که میتوانست بدن را سال ها در شرایط نسبتا مطلوب نگه دارد که به مومیایی کردن معروف است. مومیایی کردن بعدها به اصطلاحی برای اجسادی تبدیل شد که قرار بود برای مدت طولانی نگه داری شوند.

در طول تاریخ کشورهای بسیاری از روش مومیایی برای نگه داری از مردگانشان استفاده کرده اند و هر کدام دلیل یا سبک کاری خاص خود را داشته اند. با گذشت زمان و از بین رفتن سنت های قدیمی و حتی شهرهای باستانی مومیایی ها تنها چیزی هستند که باستان شناسان می‌توانند پیدا کنند. این افراد سالانه در مناطق مختلف باستانی کاوش می کنند تا شاید بتوانند اجساد مومیایی شده را پیدا کنند. مومیایی ها جدای از جاذبه های گردشگری که به همراه دارند میتوانند در گشایش رازهای سر به مهر قدیمی نیز موثر باشند:

مومیایی 700 ساله

در یک اتفاق بسیار جالب در شرق چین کارگرانی که در حال کار بر روی یک جاده بودند توانستند مومیایی 700 ساله یک زن را پیدا کنند. این مومیایی که به نظر می رسد برای حکمرانی به نام “میانگ دیناستی” است پس از گذشت 700 سال هنوز دست نخورده باقی مانده و تمامی اعضای ان تقریبا سالم است. این کشف درسال 2011 انجام گرفت و به همراه این مومیایی وسایل دیگری مانند یک تابوت چوبی به همراه کفش و لباس بدست آمد.

بچه‌های یخ زده اینکا

در سال 1999 و در ارتفاعی نزدیک به 4 متر از سطح زمین عده ای کوهنورد  توانستند سه عدد از شگفت انگیز ترین مومیایی های تاریخ را پیدا کنند. این مومیای ها بر روی کوهی به نام لولایلاکو پیدا شد و نزدیک به 500 سال سن داشتند. این مومیایی ها با توجه به اینکه به سبک های باستانی فریز شده بودند کاملا سالم باقی مانده و حتی اندام های داخلی بدن آن ها نیز سالم بودند. این مومیایی ها که در نگاه اول به ماننند چند کودک خواب آلود می مانند که حتی خون در رگ ان ها وجود دارد.

به گفته باستان شناسان دلیل مرگ این بچه ها یک مراسم مذهبی بوده است و طی آن چند کودک از سوی رهبر دینی اینکاها انتخاب می شدند تا درون چاله هایی گذاشته شده و در همانجا مرده و یخ بزنند. این مراسم برای اینکاها بسیار مقدس بوده است و معمولا افراد خاصی به این عنوان انتخاب می شدند.

روزالیو لامباردو

در سال 1920 بیماری کشنده ای ایتالیا را فراگرفت و انسان های بسیاری طی آن  جان خودشان را از دست دادند. روزالیو لامباردو به عنوان یکی از کوچکترین افرادی بود که به این بیماری دچار شد و بعد از انکه جانش را از دست داد پدرش که یک نظامی بود جسد او را مومیایی کرد و در اختیار موزه داد. این مومیایی که با روش های خاصی هنوز هم بدون مشکل و بدون تغییری باقی مانده است. این مومیایی به نظر می رسد می تواند بدون تغییری 400 سال اینده را طی کند.

مومیایی 2400 ساله

در سال 2012 مومیایی باستانی کشف شد که به رازهای بسیاری جواب داد. این مومیایی ک در یکی از مناطق باستانی مصر پیدا شده بود نزدیک به 2400 سال سن داشت و نکته جالب توجه در مورد آن جا ماندن یکی از وسایل کار پیشنییان در بدن این مومیایی بود. مصریان باستان ابزاری که از آن برای خارج کردن مغز استفاده می کردند را درون سر این مومیایی جا گذاشته بودند. این وسیله یک تکه چوب کوچک است دانشمندان در سی تی اسکن متوجه حضور ان درسر مومیایی شدند.

مومیایی عجیب در آلمان

چندی پیش یک پسر بچه 10 ساله آلمانی موفق شد مومیایی را پیدا کند که مربوط به مصر باستان است. این پسر بچه در حالی که در زیرزمین خانه مادربزرگش بازی میکرد با جعبه ای قدیمی روبرو. شد و پس از باز کردن آن مومیایی قدیمی را پیدا کرد. پدر این بچه گفته است در سال 1950 پدرش به افریقا رفته و از آنحا بسته ای را برای خانه فرستاد که تا به حال کسی به آن دست نزده بود. با تحقیقات انجام شد مشخص شد این مومیایی یکی از آثاری است که در شمال مصر پیدا شده است ولی در همان زمان به سرقت رفته و از آفریقا خارج شده است.

مومیایی اروپایی در چین

در اوایل دهه نود میلادی مومیایی جالبی در چین پیدا شد که باعث شگفتی بسیاری از  باستان شناسان شد. این مومیایی پس از 2000 هزار سال تغییر زیادی نکرده بود ولی نکته اصلی در مورد این مومیایی بور و سفید بودن ان است، درحالی که آن زمان اروپایی ها از این راه استفاده نمی کردند. در سال 1993 دانشمندان با انجام آزمایشات دی ان ای روی این مومیایی دریافتند که او مهاجری به چین بوده است که پس ازمرگ مومیایی شده است. دانشمندان با آزمایش این مومیایی به اطلاعات زیادی در مورد اروپاییان دست پیدا کردند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

در زمانهای قدیم ایرانیان باستان خاک شناسانی داشتند که از تبحر و علم بالائی برخوردار

بودند و خاکهای مناطق مختلف را برسی میکردند.

     همه ما میدانیم که وقتی کسی از دنیا میرود و او را به خاک می سپارند بعد از چند روز چیزی از بدن آن شخص باقی نمی ماند جز استخوان و به اصطلاح امروزی میگوئیم تجزیه شد. تجزیه شدن کاری است که موجودات در خاک انجام میدهند مثل مورچه یا هر جاندار دیگر که گوشت و کلیه اعضای داخلی انسان را میخورد.

خاک شناسان ایران باستان توانسته بودند خاکهائی را پیدا کنند که به هیچ عنوان موجودات به آن خاکها نزدیک نشوند و به خاطر نوع و جنس خاک از گزند کلیه جانوران در امان باشد. وقتی شخصی را در جائی به خاک می سپردند که خاک آن از این نوع خاص بود ، بدن افراد به هیچ عنوان تجزیه نمی شد و برای همیشه سالم می ماند که این تکنیک خود نوعی سالم نگه داشتن اجساد بود.

اگه رفتید جائی حفاری و قبری را شکافتید و به یک چنین مسئله ای برخوردید نه بترسید نه فکر کنید که حتماّ باید به بار برسید. چون احتمالا وقتی قبر بغل ان را نیز بشکافید به همچین مسئله ای بر می خورید و این به خاطر خاک آن منطقه می باشد.   

     چه بسیار هستند خاک هائی که ظرف چند روز جسد را تجزیه میکنند و خاکهائی که سالها زمان میبرد تا یک جسد کاملا تجزیه شود و خاکهائی که دانشمندان باستانی ما کشف کردند که جنازه در آن به هیچ عنوان تجزیه نمیشود. و مثل روز اول سالم میماند.

     در ارتباط با اجساد مومیائی مطلبی برایتان بنویسم که اطلاعت شما در رابطه با این مسئله بیشتر شود.

کلاّ سه کشور در دنیا اجساد را مومیائی میکرد

 ۱-   مصر باستان که خود به دو صورت این کار را انجام میداد

2-   هند که البته جزئی از ایران بود

3-   ایران که در این کار توفقی کسب نکرد و موفق نشد

در مصر باستان به دو صورت اجساد را مومیائی میکردن اول طبقه مرفه و دوم طبقه متوسط. طبقه متوسط را شکمشان را باز میکردن و توی آن را خالی میکردند و در سر سوراخی درست میکردند و مغز را از آن در می آوردند و جسد را مومیائی میکردند. ولی طبقه اشراف و پول دار به این صورت بود که کلیه اعضای داخلی بدن را از معقد در میآوردند و مغز را از بینی و بعد جنازه را شش ماه در آب نمک می گذاشتند و چربی های آن را کاملا آب می کردند و سپس جسد را مومیائی میکردند. در کنار اجساد مومیائی مصری کنیزان و نوکران و سگ و گربه خانگی و هر چیزی که صاحب جسد به آن تعلق خاطری داشت را با جسد مومیائی و دفن میکردند که در زندگی پس از مرگ مشکلی نداشته باشد.

هندی ها نیز اجساد را مومیائی میکردند ولی به دلیل مصرف ادویه فراوان در هند اجساد مومیائی شده کیفیت مطلوبی ندارند.

در ایران به علت نبودن آن نمک خاص و گیاهان خاص برای مومیائی کردن اجساد موفقیتی حاصل نشد و ایرانیان به تکنیک شیمیائی کردن اجساد پرداختند که اجساد بسیار سالم تر از مومیائی میماند. ( تقریباّ کاملاّ سالم و مثل روز اول)

وقتی یک جسد را شیمیائی میکنند سالها مو و ناخن های دست و پا رشد میکنند تا به نقطۀ ایست رشد برسند.

شمیائی کردن اجساد به این روش بود که در آن زمان ایرانیان باستان رادیواکتیو را شناخته بودند و با استفاده از سنگ رادیو اگتیو که آن را به صورت پودر در می آوردند و روی جسد می پاشیدند و جیوۀ سرخی که دانشمندان آن زمان توانسته بودند تولید کنند به شیمیائی کردن اجساد می پرداختند .

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

 

مومیایی چیست و چگونه انجام میشد

بسیاری از فرهنگ ها با ابداع و بکارگیری یک پروسه ی شیمیایی که "مومیایی کردن" نامیده می شود، این اتفاق را به شکل مصنوعی صورت می دهند. اگرچه مصریان باستان به مومیایی کردن ماهرانه و آداب پیچیده ی دفن معروف هستند، اما مومیایی کردن مردگان در دیگر نقاط جهان نیز، معمول بوده است. اغلب ، مومیایی کردن به دلایل مذهبی انجام می شد. در بیشتر فرهنگ ها عقیده به زندگی پس از مرگ وجود داشت و با حفظ جسد مرده به شکل قابل قبول ، مردم امیدوار بودند در آینده، فرد متوفی زندگی بهتری داشته باشد.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

برای سفر به روزگار گذشته و تفحص در علل فرهنگی سنت مومیایی، اول باید بدانیم اصولا مومیایی چیست؟ و ما چه چیزی را مومیایی می نامیم؟
مومیایی چیست
به جسد محافظت شده انسان و حیوانات ، مومیایی گفته می شود. این واژه نخستین بار برای توصیف بدن بانداژ شده اجساد فراعنه مصری به کار رفت، اما به هرگونه جسدی که هنوز روی آن پوست باشد مومیایی گفته می شود.
وقتی انسان ها می میرند، اگر به طور مناسبی دفن شوند ، ممکن است تصادفا مومیایی شده و سالم بمانند، این اتفاق ممکن است در نقاط مرطوب باتلاقی یا فضای منجمد کوهستانی یا مناطق قطبی رخ دهد. در تمامی این موارد اغلب بدن با خشک شدن حفظ می شود. پیرمرد نمکی که اکنون در موزه ایران باستان نگهداری می شود یکی از مواردی است که به صورت طبیعی مومیایی شده است.
مومیایی در تمدن های کهن
بسیاری از فرهنگ ها با ابداع و بکارگیری یک پروسه ی شیمیایی که "مومیایی کردن" نامیده می شود، این اتفاق را به شکل مصنوعی صورت می دهند. اگرچه مصریان باستان به مومیایی کردن ماهرانه و آداب پیچیده ی دفن معروف هستند، اما مومیایی کردن مردگان در دیگر نقاط جهان نیز، معمول بوده است. اغلب ، مومیایی کردن به دلایل مذهبی انجام می شد. در بیشتر فرهنگ ها عقیده به زندگی پس از مرگ وجود داشت و با حفظ جسد مرده به شکل قابل قبول ، مردم امیدوار بودند در آینده، فرد متوفی زندگی بهتری داشته باشد.
اینکه چطور روش های مومیایی کردن در تمدن های کهن بوجود آمد هنوز چون رازی سر به مهر باقی مانده است و ابداع این فن را به هیچ تمدن خاصی نمی توان نسبت داد ، اما با توجه به مومیایی های بدست آمده در مصر می توان روند تکامل تدریجی این فن را مشاهده کرد. علاوه بر ان با پیشرفت تکنیک ها مومیایی ، حیوانات سلطنتی نیز مومیایی و در کنار صاحب خود دفن می شدند.
چرا مومیایی؟
مومیایی های مصری با رزین تیره رنگ پوشانده می شدند. وقتی اعراب در قرن هفتم میلادی به مصر حمله کردند فکر می کردند آنها قیراندود شده اند، لذا آنها را "مومیا" که در عربی معادل قیر است ، نامیدند.
آیا امروز هم اجساد مومیایی می شوند؟
جالب آن است که با وجود از میان رفتن اعتقادات و عقاید مذهبی و آیینی که سبب مومیایی کردن اجساد در گذشته می شد، در جامعه ی مدرن هم گاهی اجساد را مومیایی می کنند. شاید مشهورترین جسدی که در دوران حاضر مومیایی شده، جسد رهبر انقلابی روسیه، ولادیمیر لنین باشد که با استفاده از تکنیک های اسرار آمیزی و با واکس و پارافین مومیایی شده است. این تکنیک مومیایی بقدری موفق است که گویی وی زنده است و خوابیده! سالانه میلیون ها نفر برای دیدن جسد او به میدان سرخ مسکو می روند.
مومیایی در تمدن های کهن
زندگی پس از مرگ
مصریان معتقد بودند که روح شخص هنگام مرگ از بدن خارج می شود ، پس از دفن، روح به بدن بازمی گردد به همین سبب حفظ جسد برای بقای روح مهم و ضروری است. تکنیک های مومیایی کردن در مصر باستان حدود 1000 سال پیش به اوج پیشرفت و ظرافت خود رسید. برای حفظ بهتر اجساد ، مصریان پس از مومیایی کردن جسد که چیزی نزدیک به 60 روز زمان می برد ، اجساد را در تابوت های متعدد و به صورت چند لایه قرار می دادند و داخل تابوت ها را با روغن و مواد مخصوص پر می کردند تا هوای کمتری به جسد برسد و دیرتر پوسیده شود. آخرین تابوت به زیبایی و با بکارگیری تمامی دیدگاه های زیبایی شناسانه مصر کهن، تزئین و آذین می شد .
مومیایی در تمدن های کهن
این تابوت ها از نظر فرم های هندسی و نقوش استلیزه و تجریدی و آینی که بر روی آنها نقاشی شده جزو آثار هنری مهم در تمدن مصر محسوب می شوند.
مومیایی در تمدن های کهن
خانه مومیایی ها
اصولا جایگاه اجساد مومیایی در مقبره است. در مصر این مقابر به اهرام مشهورند . دانشمندان علوم فیزیک و شیمی بارها و بارها به بررسی شکل هندسی اهرام، و نقطه ای که مومیایی در آن قرار گرفته کرده اند. برخی اخترشناسان این اهرام را با اشکال نجومی قیاس کرده اند. تمامی این تحقیقات نشان از دانش بسیار پیشرفته مصریان و تسلط ایشان بر علوم زیست شناسی، فیزیک و هندسه می دهد.
پس از کشف و گشایش اهرام، دانشمندان متوجه شدند که در داخل اتاق مقبره اصولا کاه هایی وجود دارد که سوخته است! مصریان به خوبی از وجود اکسیژن و اینکه سبب فساد می شود مطلع بودند به همین دلیل قبل از آنکه در مقبره را بپوشاندند و با شن پر کنند ، داخل آن آتش روشن می کردند تا اکسیژن هوا تمام شود و جسد بهتر حفظ شود! اینکه اینان چگونه به چنین علوم دقیقی دست یافته بودند ، خود از معماهای بزرگ تاریخ است!
مومیایی های مصری با رزین تیره رنگ پوشانده می شدند. وقتی اعراب در قرن هفتم میلادی به مصر حمله کردند فکر می کردند آنها قیراندود شده اند، لذا آنها را "مومیا" که در عربی معادل قیر است ، نامیدند

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415